De laatste stop van de spoorlijn van Osaka naar Koyasan heet Brug naar het Paradijs, tergend langzaam klimt de kabeltrein de berg op. In het dal groeien bomen in de vorm van gigantische grassprieten, met een doorsnede van nog geen halve meter reiken ze vijftig meter de lucht in.
De toegang tot het paradijs is efficiënt geregeld.
Een Japanner in uniform en hagelwitte handschoentjes vraagt aan iedere passagier: welke tempel? Hij wijst ze de juiste bus aan en zegt hoeveel een kaartje kost. Ik heb geen tempel, maar ook daar is een bus voor. De chauffeur zet me af bij een kantoortje waar ik kan kiezen uit 52 tempels om de nacht door te brengen. Tempel 29 heeft nog plaats.
Kukai, later bekend als Kobo Daishi (de Grote Meester die de Boeddhistische Leer Propageerde), stichtte twaalf eeuwen geleden op deze plek een tempel, nu leeft het dorp van de tempel business. De Grote Meester is de grondlegger van het esoterische Shingon boeddhisme. Het verhaal gaat dat Kukai nog altijd op de berg verkeert, hij is niet levend en niet dood, maar verzonken in eeuwige meditatie voor de bevrijding van alle levende wezens. Zijn mausoleum staat op de top van de berg.
Het is een pelgrimsoord voor miljoenen Japanners. Ze komen uit het hele land om hem te begroeten, wierook te branden, mantra’s te prevelen.
Na de vuurceremonie die de volgende ochtend anderhalf uur duurt, met wierook en brandende kruiden in een half verduisterd vertrek waar monniken mantra’s reciteren, legt een van de monniken uit waar het werk van Kukai op gericht is. To attain enlightenment in this very body. Verlichting voor iedereen, in dit bestaan. Niemand hoeft daarvoor een eeuwigheid lang te mediteren en eindeloze reïncarnaties mee te maken, zoals de algemene overtuiging in de tijd van Kukai was.
De monnik zwerft met zijn blik over de gasten van zijn tempel, en laat hem dan op mij rusten. Strak kijkt hij me aan. Do you believe that? Natuurlijk. Off course, herhaalt hij, met een licht cynische ondertoon die er naar mijn weten bij mij niet in zat. Daarna leert hij ons een mantra.
Kukai schreef behalve filosofische werken ook gedichten.
A mantra is suprarational | It eliminates ignorance when meditated upon and recited | A single word contains a thousand truths | One can realize Suchness here and now | Walk on and on until perfect quiescence is reached | Go on and on until the primordal Source is penetrated.
In Kyoto zag ik vanmorgen een billboard met George Clooney, hij beveelt een alcoholisch drankje aan, zoals Bill Murray in de film Lost in Translation, die zich afspeelt in Tokyo.
Tokyo, 9 mei 2014 | zie ook Japan in Image lab